Depresja poporodowa u kobiet i mężczyzn-jak ją rozpoznać
Po narodzinach dziecka, wiele osób spodziewa się euforii i nieopisanej radości, zalewu fali miłości, włączenia się „instynktu macierzyńskiego”. Jednak rzeczywistość może być całkowicie przeciwna. Choć często skupiamy się na matkach, to ważne jest, aby zrozumieć że zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą doświadczać przykrych stanów emocjonalnych. W tym artykule przyjrzymy się baby bluesowi oraz depresji poporodowej, ich objawom, przyczynom oraz wpływowi na życie rodziny. Skupimy się również na mężczyznach!
Baby blues a depresja poporodowa: różnice i podobieństwa
Na początek, warto rozróżnić baby blues od depresji poporodowej. Baby blues to stan przejściowych emocji, które mogą obejmować nastroje depresyjne, płaczliwość oraz zmęczenie. Jest to stan krótkotrwały, występujący zazwyczaj w ciągu pierwszych kilku dni po porodzie i ustępuje samoczynnie po ok. 2 tygodniach – doświadcza go ok. 80% kobiet! Jest to reakcja na hormonalne zmiany i stres związany z nową rolą rodzica, zwłaszcza matki.
Depresja poporodowa, z drugiej strony, jest bardziej trwałym i poważnym stanem emocjonalnym. Objawy utrzymują się przez dłuższy okres czasu, często przez kilka tygodni lub nawet miesięcy do roku po urodzeniu dziecka. Powyżej roku mówimy o „klasycznym” epizodzie depresyjnym, już nie tym poporodowym. Depresja poporodowa wymaga też profesjonalnej pomocy. Warto więc przyglądać się sobie, swoim emocjom, myślom i zachowaniem oraz partnera czy partnerki. Sprawdzać czy objawy utrzymują się przez dłuższy czas, aby zrozumieć, czy potrzebna jest pomoc kogoś więcej niż bliskich.
Depresja poporodowa u kobiet – po czym poznać, że mam depresję poporodową?
Depresja poporodowa u kobiet to złożony stan emocjonalny, który może wystąpić po urodzeniu dziecka. Choć każda kobieta przeżywa ten okres inaczej, to jednak wiele doświadcza pewnych podobnych objawów, takich jak:
– Nastroje depresyjne: kobiety cierpiące na depresję poporodową mogą odczuwać niespodziewane nastroje depresyjne, które utrzymują się przez dłuższy okres. Towarzyszy temu uczucie przygnębienia i smutku.
– Izolacja i wycofanie: często kobiety z depresją poporodową wycofują się społecznie, unikając kontaktu z rodziną i przyjaciółmi. Mogą czuć się osamotnione, mimo wsparcia otoczenia.
– Zmiany w apetycie i wadze: niektóre kobiety zmagające się z depresją poporodową mogą zauważyć zmiany w swoim apetycie, co może prowadzić do utraty lub przybrania na wadze.
– Problemy ze snem: bezsenność lub nadmierne zmęczenie mogą być częstym problemem u kobiet z depresją poporodową.
– Zmniejszone poczucie własnej wartości: kobiety te często odczuwają brak pewności siebie i obniżone poczucie własnej wartości, co może skutkować brakiem zainteresowania sobą i swoim wyglądem.
– Przekonanie, że jest się złą matką, niechęć/niemożność opieki nad niemowlęciem, wrogie myśli wobec siebie i dziecka: u każdej mamy mogą pojawić się myśli typu „jestem beznadziejna”, „nie nadaję się na matkę”, ale u kobiet w depresji poporodowej będą one częste i bardzo dołujące, wpływające. Z tym też wiąże się niechęć lub niemożność opiekowania dziecka. Mogą też wystąpić wrogie myśli wobec dziecka i chęć zrobienia krzywdy mu lub sobie.
Depresja poporodowa u kobiet jest zjawiskiem realnym i wymagającym wsparcia. Jeśli któryś z tych objawów wydaje się być obecny u nowej matki, ważne jest, aby szukać pomocy od profesjonalistów. Skonsultowanie się z lekarzem lub psychologiem, czy psychoterapeutą może pomóc w rozpoznaniu i leczeniu.
Depresja poporodowa u mężczyzn – czy mój partner ma depresję poporodową?
Choć depresja poporodowa jest często kojarzona z kobietami, to mężczyźni także mogą jej doświadczać. Męska depresja poporodowa jest jednak mniej rozpoznawana i często pomijana. Objawy u mężczyzn mogą być różne, ale mogą obejmować:
– Izolację i wycofanie: mężczyźni z depresją poporodową mogą unikać kontaktów społecznych i wycofywać się z życia rodzinnego.
– Zmniejszenie zaangażowania w opiekę nad dzieckiem: niektórzy ojcowie z depresją poporodową mogą być mniej zaangażowani w opiekę nad dzieckiem, co może prowadzić do problemów w relacji z partnerką.
– Irracjonalne obawy: mogą pojawić się lęki i obawy związane z dzieckiem, które wydają się nieuzasadnione.
– Zmiany w zachowaniu i nastroju: ojcowie z depresją poporodową mogą być bardziej drażliwi, a ich nastroje mogą się gwałtownie zmieniać – rzadziej niż kobiety płaczą, ale częściej się złoszczą, wybuchają.
– Problemy ze snem i zmęczenie: bezsenność lub nadmierne zmęczenie są częstymi objawami u mężczyzn z depresją poporodową.
Męska depresja poporodowa ma istotne znaczenie, zarówno dla ojca, jak i dla całej rodziny. Pomoc profesjonalistów oraz wsparcie ze strony partnerki i rodziny mogą pomóc ojcu w przezwyciężeniu tego trudnego okresu.
Przyczyny depresji poporodowej
Depresja poporodowa może mieć różne przyczyny u obu płci. U kobiet często jest to związane z gwałtownymi zmianami hormonalnymi i fizycznymi, które towarzyszą ciąży i porodowi. Stres związany z opieką nad noworodkiem, brak snu oraz zmiany w stylu życia mogą również przyczynić się do wystąpienia depresji poporodowej.
U mężczyzn przyczyny depresji poporodowej są równie skomplikowane. Mogą to być obawy związane z nową rolą ojca, zmianami w relacji z partnerką, a także zmęczenie związanym z opieką nad dzieckiem. Wielu ojców może czuć się pominiętych lub nieważnych w nowej roli rodzica.
Wpływ depresji poporodowej na rodzinę
Depresja poporodowa ma wpływ nie tylko na osobę, która nią cierpi, ale również na całą rodzinę i otoczenie. Zaniedbywanie problemu może prowadzić do pogorszenia się relacji partnerskich, kłótni oraz negatywnie wpływać na rozwój dziecka. Dlatego ważne jest, aby rodzina była świadoma tego problemu i dążyła do rozwiązania go razem.
Podsumowanie
Depresja poporodowa to realny problem, który może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn po narodzinach dziecka. Jest to stan emocjonalny, który nie tylko wpływa na zdrowie psychiczne i emocjonalne rodziców, ale także może mieć poważne konsekwencje dla całej rodziny. Rozpoznanie, zrozumienie i leczenie depresji poporodowej to klucz do zapewnienia zdrowego rozwoju dziecka oraz zachowania zdrowych relacji w rodzinie. Warto szukać pomocy u profesjonalistów i wspierać się nawzajem w tym trudnym, ale ważnym okresie życia. Jeżeli potrzebujesz pomocy, jest Ci po prostu trudno – z rozpoznaną depresją lub jej podejrzeniem czy bez – skontaktuj się z psychologiem na NFZ (kobiecie w połogu przysługuje wizyta umówiona w terminie do 7 dni od zgłoszenia się; do psychologa potrzebne jest skierowanie, może być od lekarza rodzinnego) lub prywatnie albo do psychiatry (bez skierowania). Obojętnie, od którego ze specjalistów zaczniesz wizyty są planowane wedle potrzeby.